nicole den dulk
“Wat ik anderen mee wil geven, is dat je leven in een rolstoel niet ineens stilstaat! Ik doe nog dezelfde dingen als voor mijn ongeluk. Ik reis, ik sport, maak plezier. Eerst liep ik en nu zit ik. Dat is het enige verschil.”

Laatste updates
Corona: geen wedstrijden, wel lekker trainen
Sinds de Nederlandse kampioenschappen, in september, ligt het seizoen door corona qua wedstrijden stil. En het is even afwachten wanneer we weer écht aan de bak mogen. In de tussentijd zitten we uiteraard niet stil; ik train met Wally en Joey heerlijk door bij De...
Dagboek EK Rotterdam 2019
De Europese kampioenschappen in Rotterdam zijn voor ons het hoogtepunt van het pre-paralympisch jaar. Samen met Wally ga ik voor succes in de individuele proef, teamtest en kür op muziek. 25 augustus:De laatste dag alweer, de kür op muziek. Na gisteren even bang dat...
Over Nicole
“Paarden zijn mijn passie. Na mijn studie had ik allerlei baantjes, maar de onvoorwaardelijke liefde die je van paarden krijgt, de band die je met ze opbouwt, bleef trekken. Eerst in Canada, daarna in Engeland, kreeg ik de kans om als paardentrainer aan de slag te gaan.
Tijdens een racetraining kon het meisje achter me haar paard niet onder controle houden, ik stapte opzij om haar te laten inhalen, maar ze zat al te dicht achter me. Voor ik het wist, rolde ik met paard en al over de kop. Het was meteen duidelijk dat het foute boel was en uit de scans bleek dat ook: ik had al mijn ribben gebroken, twee wervels verbrijzeld en een complete dwarslaesie.
Na het ongeluk ging ik weer paardrijden, om sterker te worden. Mijn ervaring bleek niet weg, alleen de manier van rijden is anders. Een paard rijd je met je benen, je zit en met je stem. Ik heb alleen dat laatste. Dat ik met alleen mijn stem kan samenwerken met zo’n groot paard … Dáárom is het mijn passie.”

